Hejże Hejże
Pojedziemy na łów
Muzyka myśliwska
Pożegnanie
Ostatni miot
Darz Bór
Król polowania
Pióro na pokocie
Zając na pokocie
Lis na pokocie
Sarna na pokocie
Dzik na pokocie
Daniel na pokocie
Jeleń na pokocie
Łoś na pokocie
Koniec polowania
Pasowanie myśliwskie
Posiłek
Rozładuj broń
Zakaz strzału w miot
Apel na łowy
Naganka naprzód
Zbiórka
Powitanie
ZARYS HISTORYCZNY SYGNAŁÓW MYŚLIWSKICH
W dawnych czasach trąbienie było tak powszechne, że nikt nie myślał nad potrzebą zapisywania sygnałów, aby w późniejszym czasie przekazać je innym. Myślistwo bez rogu było nie do pomyślenia, ponieważ służył do porozumiewania się pomiędzy uczestnikami polowania i wydawania poleceń psom. W dziele wydanym w 1918 roku przez Jan hr. Ostroróg " Myślistwo z Ogary" można znaleźć symboliczne zarazem fundamentalne stwierdzenie " Jeśli na czym w myślistwie zależy, to na trąbieniu". Autor w swojej książce zapisuje tylko niektóre sygnały inne pomija uzasadniając swoją decyzję tym " jest też trąbienie na upatrzone, które pospolik jest, wszyscy wiedzą, jakie jest, nie ma o czym pisać."
Autor również daje wskazówki właścicielom psów " A to trąbienie ma być inaksze niż owo w zakładaniu, i niż upatrzone: ma je sobie każdy szwacz wymyślić, jakie chce, byle krótkie". Leopold Pac-Pomarnacki pisał: "każdy róg wydawał specyficzny, jemu tylko właściwy dźwięk. Po dźwiękach rogu z daleka rozpoznawano, kto poluje. Nie trzeba dodawać, że każdy szanujący się myśliwy uważał za punkt honoru, aby jego róg wydawał jak najpiękniejsze tony". Jest wiele wspaniałych autorów, którzy w swoich działach wspominali o sygnałach myśliwskich chociażby Mickiewiczowski opis gry Wojskiego na rogu jaki znamy z lektury " Pan Tadeusz".
Sygnały grane współcześnie powstały na terenach Niemiec i Polski, która była wówczas pod zaborami. Można przypuszczać, że komponowali je Niemcy, ale także Polacy pracujący w ówczesnej służbie łowieckiej. Na podkreślenie zasługuje fakt, że sygnały te wykorzystywano podczas dużych polowań zbiorowych, z pełnym ceremoniałem łowieckim w wielu miejscach Niemiec ale i w Polsce np. w Białowieży, Spale oraz książęcych majątkach na Śląsku. Wiadomo również, że kilka sygnałów łowieckich przejęto z pruskich sygnałów wojskowych. W śród sygnałów łowieckich na pewno sygnałem polskiego pochodzenia jest sygnał "Darz Bór" ( Cenkier 1955), a w 1992 ujednolicony. Następnym sygnałem jest " Jenot na rozkładzie" autorstwa Piotra Grzywacza z Tucholi, skomponowany w 1986 roku aby w 1987 roku został przedstawiony w zmienionej wersji. Kolejnymi sygnałami są " Wilk na rozkładzie", "Król polowania" i "Równaj" (Strawa 1990 i 2001).
Sygnały myśliwskie pełnią funkcję komunikacyjną, artystyczną i kulturotwórczą. Łączą historię ze współczesnością, ponieważ stanowiąc element tradycji myśliwskiej, są cały czas praktycznie użyteczne.
SYGNAŁY ŁOWIECKIE
Zbiorka myśliwych - Jest pierwszym bądź drugim po Pobudka myśliwska (polowanie wyjazdowe) sygnałem granym na polowaniu zbiorowym. Jeżeli na polowaniu przewidziane jest śniadanie to sygnalista gra sygnał Śniadanie. Po śniadaniu grany jest sygnał zbiórki, zgromadzeni ustawiają się w określonym szyku - prowadzący staje naprzeciwko zebranych myśliwych, po prawej stronie szeregu myśliwych ustawiają się naganiacze, a po lewej sygnaliści.
Powitanie - Po ustawieniu się myśliwych, naganki oraz wszystkich uczestników polowania grany jest sygnał Powitanie. Uczestnicy polowania są liczeni i spisywani, odczytuje się komunikaty, prowadzący podaje listę zwierząt, na które poluje się danego dnia, oraz poucza o zasadach bezpieczeństwa na polowaniu. Myśliwi wyciągają karty z numerami stanowisk, a polowanie rozpoczynają zaproszeni na polowanie goście. Prowadzący informuje o planie dnia i podaje niezbędne informacje.
Pasowanie myśliwskie - Młody myśliwy po wstąpieniu w szeregi nazywany jest frycem i tuż po zdaniu egzaminu zobowiązany jest złożyć ślubowanie myśliwskie. Jeżeli w danym dniu polowania zbiorowego odbyć ma się ślubowanie to rozpoczyna je właśnie ten sygnał w trakcie m.in. zbiorki.
Darz Bór - jeżeli po powitaniu wszystkich zgromadzonych odbędzie się ceremonia ślubowania to powinien na koniec być zagrany sygnał darz bór
Apel na łowy - Odprawę myśliwych kończy sygnał Apel na łowy.
SYGNAŁY NA POLOWANIU
Na polowaniu zbiorowym, kiedy myśliwi są na stanowiskach powinien zabrzmieć sygnał:
a) Naganka naprzód ( jest to sygnał rozpoczynający miot ) 1 sygnał
b) zakaz strzału w miot - 2 sygnały
c) koniec miotu rozładuj broń - 3 sygnały
Zgodnie z regulaminem polowań prowadzący polowanie może zrezygnować z grania sygnałów a i b.
Podczas polowania dopuszczone są jeszcze następujące sygnały:
Po zakończonym miocie prowadzący w danym dniu polowanie może ale nie musi zagrać sygnał:
Zbiorka myśliwych i Zbiórka naganki
Jeżeli w danym dniu mamy okazje celebrować chrzest myśliwski to na polecenie celebrującego powinien być zagrany sygnał Śmierć zwierzyny strzelonej przez myśliwego.
Jeżeli podczas polowania przewidziana jest przerwa oraz posiłek sygnalista gra sygnał:
Po odpoczynku i zaspokojeniu głodu, kiedy zwierzyna jest już ułożona na pokocie nadszedł czas na rozpoczęcie pokotu sygnałem:
Po zdaniu raportu z polowania czas na sygnały czczące śmierć zwierzyny. W przypadku nieobecności sygnalisty na polowaniu, myśliwi czczą śmierć zwierzyny chwilą ciszy
Jeżeli w dniu polowania ma zostać przeprowadzony ceremoniał pasowania myśliwego, wtedy przed sygnałami " śmierć zwierzyny" sygnalista gra sygnał:
Kiedy prowadzący polowanie ogłosi króla polowania, wice króla oraz pudlarza sygnalista gra sygnały odpowiednio do miejsca myśliwego. Sygnał pudlarza gra taki jak dla króla ale specjalnie fałszuje.
Po zakończeniu całej ceremonii związanej z pokotem sygnalista gra sygnał:
a po ogłoszeniu przez prowadzącego koniec polowania sygnał:
Jeżeli po polowaniu przewidziana jest biesiada to sygnalista gra sygnał:
Po posiłku kiedy wszyscy zgromadzeni myśliwi udają się do domów grany jest sygnał:
